Dagje Melbourne

Na een redelijke nacht ondanks het relatief kleine bed, namen we een ontbijtje in een soort backpackers ontbijtruimte: plakkende tafels, modern industrieel plafond (ziet Erwin zoals het is nl als onafgewerkt🤔), moeilijke koffiemachine (duurde een tijd voordat we in de gaten hadden hoe die werkte en hoe we er een fatsoenlijke hoeveelheid koffie uit konden krijgen), boterhammetjes twee keer door de toaster laten gaan, geen eitjes, wel witte bonen in tomatensaus, geen croissantjes....We zijn inmiddels verwend  maar ja, dit ontbijt en dat van morgen is inbegrepen, dat begrijpen we nu.😏😏

Om 8 uur starten we met de stadstoer onder leiding van onze  Engelse buschauffeur Graham en onze Ria. Een goed team want hij laat ons regelmatig uit de bus om even rond te kijken. Voor Ria ook fijn om wat ze vertelt, ook te kunnen laten zien. Zij weet verschrikkelijk veel en vertelt erg enthousiast. 

We rijden langs het prachtige Windsorhotel, het oude parlementsgebouw,  het Princess theater waar Harry Potter wordt opgevoerd,  het mooie beursgebouw in een prachtig park en in het Fitz Roypark lopen we ook even om het huisje van de ouders van James Cook. Het huisje stond in Wales en is hier herbouwd en geschonken aan de stad ter ere van het 100-jarig bestaan. 

 We lijken een beetje op Japanse toeristen...even snel de bus uit, foto's  maken en terug. Dat een grote groep Japanners iets meditatiefs stond te doen in het park, snappen we nu😁 Er is zoveel te zien in deze stad, we Morton vanmiddag echt een keuze maken.

We rijden vervolgens door de wijk waar alle sportstadions staan: criquet, tennis, Australian football, soccer etc. Melbourne is de sportstad van Australië.  Het cricketstadion is het grootste van Australië, eigenlijk het grootste in alles; er was een hele opsomming.......Ook worden er optredens gehouden van bijv. ACDC, Madonna etc en Billy Graham die meer publiek trok dan er toegestaan was. Beetje Trumpverhaal.😣

We kregen gelukkig ruim de tijd voor het Amzacmuseum, ook het grootste van Australië  en echt prachtig met films, presentaties, foto's  etc etc over alle oorlogen waarin Australiërs en Nieuw-Zeelanders gevochten hebben.

Jammer genoeg zijn ze de Aboriginals vergeten te eren in dit Memorial. Maar als je vanaf de ingang door het park naar de wolkenkrabbers kijkt, zie je tegenover de ingang een hoog gebouw waarop je het gezicht van William Barak zou kunnen zien door de manier waarop de balkons en gevel zijn vormgegeven. 

Hij was een van de weinigen die Aboriginals respecteerde en hen indertijd betaalde voor hun land; terwijl anderen het land gewoon inpikten. Hij probeerde een brug te slaan tussen de Engelse kolonisten en de oorspronkelijke bewoners van Australië  tijdens de 19e eeuw.De mensen zijn enorm uitgebuit en behoren zelfs nu nog tot de armsten van het land.

Verder langs port Phillip waar we even snel koffie konden drinken via nog wat bezienswaardigheden buiten het centrum naar de bierproeverij James Squire; een criminal die met de eerste Engelse vloot met gevangenen naar Sydney werd verbannen. Hij is een befaamd bierbrouwer geworden. We kregen allemaal  4 biertjes, bestelden er wat hapjes bij omdat het inmiddels  lunchtijd was en we anders over straat zouden zwalken.

We besloten een bezoek aan de oude gevangenis te brengen waar we naartoe konden  lopen. De ontvangst was pittig: we werden het politiebureau ingestuurd door een sergeant van de Australische  politie, een kleine vrouw met haar op de tanden. Zodra de deur achter ons dichtsloeg, moesten we onze mond houden, antwoorden met yes or no sergeant en schouder aan schouder gaan staan zodat we niet als eerste zouden kunnen uithalen. Ze noemen het de experience.

We kregen kaarten met onze naam, misdaad etc. Sommigen werden behoorlijk streng ondervraagd (Erwin o.a.) en er werd ons duidelijk gemaakt dat we moesten gehoorzamen, nergens aan mochten komen etc. Achter elkaar werden we naar de gang met de cellen gestuurd: mannen aan de ene kant, vrouwen aan de andere kant. Tong uitsteken, handen tegen de muur, voetzolen laten zien, bukken en in je haar krabben en geen geintjes. Daarna werden de vrouwen en mannen in aparte cellen opgesloten en ging het licht uit. Vervolgens gingen we naar de luchtplaats en kregen nog meer  informatie. We bezochten uitgebreid de gevangenis waar dodenmaskers van gehangenen staan, foto's  van bekende criminelen hangen en zelfs het touw boven het valluik waaraan Ned Kelly opgehangen is. Heel interessant allemaal.

Met het oude trammetje  nr 35 dat rond het centrum rijdt, zijn we een paar haltes verder gereden en splitste de groep zich. Wij gingen een terrasje pakken bij de rivier samen met Rob en Annet, een biertje en coctailtje. Daarna onderweg naar het hotel inkopen voor de lunch morgen gedaan, even naar het hotel en nu zijn we terug van een heerlijke maaltijd bij de Italiaan. Uitbuiken terwijl ik dit schrijf en nu even nog de foto's  toevoegen en slapen want we vertrekken morgenochtend om half 8 voor een lange dag op weg naar Adelaide. 

Het was trouwens  lekker weer vandaag, de vesten konden af en toe uit😁