Alternatieve dagtocht

Helaas kon de excursie naar de Blue Mountains niet doorgaan vanwege de bosbranden die zich nog steeds uitbreiden en waarvan we ook hier in Sydney last beginnen te krijgen. Er zijn al parken hier in de omgeving gesloten en ook de weg naar de Blue Mountains en het park zijn gesloten.

Ons alternatief is een dagtocht naar het zuiden met een dolfijnentoer en mogelijk om te zwemmen. Hoewel we al om 7.30 uur zouden moeten vertrekken i.pv. om 9 uur, besluit het merendeel van de groep mee te gaan. We zullen een flink stuk gaan rijden ongeveer 200 km zuidwaarts naar Jervis Bay.

Omdat het heerlijk weer is, nu 24°, komt er voor het eerst een jurkje uit de koffer😎😁. Vestje mee voor evt op de boot, zonnebrandcrème en hoofdbedekking, rijden maar.

We rijden langs een prachtige kust met kliffen, prachtige bomen, soms een landschap dat een beetje op Oostenrijk lijkt, heel afwisselend  dus. Uiteraard krijgen we weer veel informatie en vraagt Ria soms of we nog weten wat de e.o.a. historische persoon die al eerder tijdens deze reis ter sprake is gekomen, destijds gedaan heeft. Soms weten we het nog, vaak herkennen we de naam gelukkig wel maar we hebben zoveel gehoord deze reis dat ik zelfs geen aantekeningen meer maak😏

In ieder geval rijden we door  de plaats waar captain Cook met een bevriende botanist in 1770 aan land is gekomen bij Botany Bay; vandaar deze naam. De Engelsen voornamelijk "plakten"  hun naam of die van hun vrouw, familielid overal op maar soms zien we gelukkig nog een oorspronkelijke naam zoals Wollongong. 

Het Royal National Parc is het grootste park ter wereld na Yellowstone. We rijden door  een heleboel kleine  plaatsjes in de zogenaamde 90 counties waar kolonisten zich mochten vestigen buiten Sydney, daarbuiten was het te gevaarlijk. Er waren nog geen weg een alleen dirttracks waarlangs het cederhout met paard en wagen in begin 19e eeuw  naar Sydney gebracht werd. Later hebben ze ook spoortjes aangelegd, 

Te voet gaan we over de  See Cliff  Bridge, een brug die ze gebouwd hebben omdat grote stukken van de eroderende klif naaar beneden kwamen en de oude weg vernielde. Vorig jaar schijnt er nog een man met een afbrokkelend stuk rots bij een uitzichtpunt in zee gevallen te zijn en overleden.  In deze buurt waren vroeger  kolenmijnen; daarvoor hebben ze ook bergpassen aangelegd zodat het vervoer naar Sydney een stuk eenvoudiger  werd. 

Bij Jervis Bay hielden ze schapen, de wol ervan werd in stoeten met karren naar Sydney vervoerd; ze hebben geprobeerd haventjes aan te leggen langs de kust naar Sydney om de wol te vervoeren maar dat bleek te omslachtig en kostte veel teveel geld.

Om 10.00 uur stoppen we even voor koffie bij Bullli Beach; hier is een rockpool bij de zee maar we besluiten hier toch maar niet te gaan zwemmen omdat we weinig tijd hebben en veel trek in koffie. Hetty en ik laten nog wel even de beentjes in het het water bungelen. Een groep vrouwen traint hier op de grashelling onder het terrrasje; wat een heerlijke plaats om zo lekker bezig te zijn. Ik maak even een praatje  en krijg een gewichtje aangereikt om mee te doen maar als ik ze mijn spierballen laat zien, snappen ze dat ik dat maar niet doe.😁

We rijden nog langs Shellharbour genoemd naar de vele schelpen die hier lagen. Uiteindelijk komen we net op tijd bij Jervis Bay om in te schepen met een grote groep Aziaten. Gelukkig zijn wij eerder en nemen de banken stoeltjes en tafeltjes achterin de boot in beslag zodat we heerlijk in de zon kunnen zitten. Zij zijn toch alleen maar bezig met het maken van selfies, foto's van hun vriendinnen in allerlei standen, filmpjes van de omgeving met een selfiestick etc. Gelukkig gaan de meesten naar het bovendien zodat we niet steeds met een Aziaat op schoot zitten. Uiteindelijk heeft alleen Ria 3 dolfijnen en nog iemand eentje; de rest heeft niets gezien, jammer.

De tocht zou ca 1m5 uur duren maar het lukte de schipper niet om aan te leggen dus draaiden we een paar extra rondjes en kwamen veel te laat  terug bij de bus. Het schip was een catamaran, en de bediening van de  linkermotor hield er mee op. Door de sterke stroming kan er niet g gemanoeuvreerd worden op één motor, dus werd er druk gesleuteld en na een uur rondjes draaien werkte alles weer dus de dat kon goed worden aangelegd. 

Gevolg,  je raadt het al: geen tijd meer om te zwemmen bij een van de prachtige, witte stranden op deze prachtige, zonnige dag. BALEN. 

Enfin, we moesten weer 200 km terug, stopten even in Berry om iets te eten (want we teerden nog op ons ontbijt en een snackje  bij de ochtendkoffie) en te drinken maar we moesten snel door omdat ook het verkeer steeds drukker werd. Ruim 40 km voor Sydney hing er al smog van de branden die nu al 20% van de Blue Mountains vernield schijnen te hebben en Lake. ....🤔...   schijnen te naderen. Dit is ook heel ernstig omdat dit het waterreservoir voor Sydney is.

Ze zijn hier wel bosbranden gewend maar meestal pas in de zomer die nu dus nog moet komen! Het blijft maar droog en er waait vaak een flinke wind wat het blussen bemoeilijkt. 

Tegen 7 uur zijn we terug in het hotel waar we even relaxen en daarna besluiten wij met Rob en Annette toch nog maar even de stad in te gaan voor een drankje en hapje. Gelukkig is de wind gedraaid en het niet meer zo smoggy in de stad.

Eerst een drankje aan de haven met een praatje met een stelletje , daarna belanden we op het terras van  een Beierse eettent waar we bediend worden door een Afrikaans meisje in Dirnljurk. Beetje Beierse muziek erbij, een schnitzel, chickenwings, salade en uiteraard wijn. Een gezellige avond met heeeeerlijk weer zoals het de hele vakantie had moeten zijn, genieten dus.

Morgenochtend (deze ochtend dus) hebben we vrij en om kwart voor 12 moeten we in de bus zitten richting vliegveld om naar Cairns te vliegen.